ozon ξαναχτυπά

τι έχω να βγάλω από ένα τόσο δεμένο σώμα. και τι μπορώ? δένω πάνωμου ό,σα έχω & ό,σα έχω με δένουν.

νέβρο

μα,

ο πόλεμος μου,
η τρικυμία γαμώ στο κρανίο μου. νιώθω σα διαφήμιση, σα μελανιά, σαν αγάπη & σα παπάρι μαζί.

σα, καθρέφτης. κρίμα να μην είμαι στιγμές. δεν είμαι στιγμές. είμαι τεμπέλα γραμ-
μή. κιόταν αναρωτιέμαι σπάω τα πλαίσια μου. πόσο αντέχεις ξεκρέμαστος? πόσο αντέχεις μη-σκλάβος? πόσο αντέχεις χωρίς τον αυτισμό σου?

anal mortal, then anal ghost,
but anal stands for mere.
ingest and call it dine
then belch a discreet "fine".
stifle a yawn and stifle a smile,
of tyrannies
a whole pile.

alfa, beta, gamma, delta

με τα ποδήλατα στο γκρεμό. με το γκρεμό στο πάρκο. με το πάρκο στο κράτα με. θα μου λείπει το νέον αλλά θα με τα'ι΄ζεις organic μουζάκα.

ελπίδα.

σάμ- και άδερ- ταιμς έχω τα βιβλία μου και λίγη ποστ-ροκιά στο πάτωμα κάτω από σύννεφα απιονισμένου ατμού & άσπρου ξυδιού. δε θανοίξω την μπαλκονόπορτα. δε θαφήσω το καλοκαίρι να με λιώσει. λίγη wii yoga τα μεσημέρια & λίγο monsieur τα βράδια, στα ζυγωματικά, για να μοιάζω με σελίδα αναγνωστικού που διαβάζεις:

Π

Πώπω! Πόπη να ένα πόπερ!

έχω το δικαίωμα. αυτό έχω. έχω αυτό.

στο μηχανάκι απάνου σε παγώνει το κάτουρο στο λάστιχο της φόρμας εκεί που θάταν η μήτρα σου αν είχες μία μήτρα. είναι η μπύρα πούπιαμε μαζί. & γω σε τι βαθμούς να πλένω το μπέρμπερι? 30? 60? 90?