τραβλίσματα από
θηλαστικά σμίγουν σε αποχρώσεις
αδυναμίας, ούτε
συμπτωματικά μήτε από ένστικτο τα
στομάχια μας πρή-ζον-ται. αμείωτη η πίεση,
άρ-
ρητος αριθμός οι
φορές που μπόλιασα οδύνες.
τα χρώματα της έλξης ιριδί-
ζουν & ζουν, σε
στόματα νεκροφόρες. αι περι ου
ο λόγος φέρουσι λόγο καταδίκης:
[τίμα τρόμο αρχέ,γονο γόνο της παχύλης α-μάθειας]
& ουδε[πόπο]τε
οι ουρανίσκοι των εραστών γεφτούν
τη γνώση της αγάπης,
ολέθρια ψευδαίσθηση μοναχά. ενός πάθους. η παροχή,κατάρα,προσταγή.
ασπασμοί & χαριεντίσματα,
κάποια διείσδυση λαμβάνει χώρα. σε άγονες
σάρκες, σπαρμένες αγονία κιάγνοια,
άχρονα & ετερόχρονα συνάμα
είναι που, ενώπιον
του οργασμού νε,
κρώνει η, επ'αυτοφώρω η,
δονή.
πιότερο
οικεία η έννοια
του ζώου δεν υπήρξε.
2.07.2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
3 comments:
Η λίμπιντο της κεραίας
Κάθετη και θαλερή στο φως
Υψίνουσα κι εγκυμονούσα
Μεταλλικά νήματα
Με τα βαριά σημάδια υγρά της επαφής
-αχός-
Και φασαρία μιας επιθετικής αγέλης
Σε αφηρημένη πομπή
Που έστησαν γύρω της
Βουερά κι απόκοσμα έντομα,
Χορό έστησαν βορά
-μια βαριά αποφορά-
Κι όπου μπορεί τινάζει
Μιας περιπάθειας
Τη δυνατή καμπύλη
Με μια καινούρια σμίλη
Πλανεύει τη φθορά
Και στα μοιραία της υψίπεδα
Γονιμοποιεί ακαριαία
Ισοπεδωμένα επίπεδα
αφιερωμένο σε μέ?
in toto
Post a Comment