στις ώρες αυτές που κατοικώ, το γαμήσι είναι εργονομικό. κάνει τικ με τα μάτια νομίζεις πως σε κορτάρει & στέκεσαι σούζα, ή πως είναι τσουλάρα. ο καπνός σούχει τελειώσει το ίδιο & οι τσίκλες σου σε φιλεύει σπόρια μετά το πήδημα & νερό εμφιαλωμένο απτο μπουκάλι όπως το πίνω. τσίκι τσίκι. μυρμηγκιάζουν τα δάχτυλα σου. χαζεύεις το ταβάνι ενώ σου εγκωμιάζει τον πελώριο δονητή του με ευλάβεια τόση που ξεροκαταπίνεις αμήχανα, ο χαριτωμένος πούτσος σου έχει όνομα με υποκοριστικό. η πέμπτη από τις υπόλοιπες σας, αγία Μαριμπέλα, αγία των φακών επαφής & της επιδεικτικά υποκριτικής αδιαφορίας ανεβάζω τα σώβρακα μου προφασιζόμενος το καντήλι σου που άφησα να καίει. ξημέρωσα & έγινα μόνος πάλι.