ο άντρας που κάνει όλα τα χατήρια δεν έχει μαμά.

κόβω το τσιγάρο με ψαλίδι & πληκτρολογώ το εξής:

ορκίζομαι πως το στομάχι του είναι διαστημικό. η φανέλα λερωμένη, κάτι σοκολατένιο σε κηλίδα. στην μπαλκονόπορτα στέκεται η πλάτη. τίποτα δεν ανεμίζει πάνω του, όλα είναι πιστά & ταιριάζουν με το κόκκινο ξύλο. εγκλιματίζεσαι, εθίζεται. στην μπαλκονόπορτα επεξεργάζεται την πρώτη μου φάρσα. του μαθαίνεις να σου έχει αδυναμία. τόση όση έχει για τα βαζάκια στα ντουλάπια της κουζίνας στα οποία αναγράφεται cellular κάτι serum. τόση όση έχει για τη μαγνητική τρίλιζα στο ψυγείο. τόση όση έχει για το ότι μένει γυμνός από τη μέση & κάτω. στην μπαλκονόπορτα πηδιέται ψιθυρίζοντας με κομψότητα χριστέ μου. κατόπιν οργασμού 2 κατευθύνσεων:

-ο πρώην άντρας σου ίδρωνε?
-πήγαινα μόνο με κορίτσια.
-δε σε πλήγωναν?
-πολύ. είναι που μ'αγάπησαν μωρέ.
-παγωτό?
-ναι.