τραγουδά & βαρά, σα κορίτσι

το ακορντεόν, σε στιγμές απραξίας, δεν είμαι τυφλός. γραφική διαδρομή,

βουλιάζουν τα σπλάχνα, στους αστραγάλους, σας. με τόση, ατέλεια. ε, κόκι? η ανορεξία των μικρών ομοφυλοφίλων κύκνων, η ταυτότητα που έπλασα για πάρτη μου. κάνοντας χρήση της απόλαυσης & της αλλοίωσης των λεχθέντων, σας. λέω να πάω βαθύτερα. στις λέξεις που δεν έχουν αιχμηρές απολήξεις:

\κορμί τόξο,
\το δόντι της σοφίας,
\αφ'υψηλού,
\η χώρα των ρινόκερων,
\μαχαίρι φρούτου,

τα μπισκότα στο γάλα θα με σώσουν? από τις κοιλιές στα διπλά κρεβάτια γρατζουνάνε. η ραπουνζέλ στον 3ο? μπα, πέθανε. σε ηλικία στην οποία διαπλάθεται ο χαρακτήρας. με σώζει το άλλοθι. κάθε κυριακή μου. να θέλω τα χέρια μας διαθέσιμα,