ηχογράφω για ένα σώμα, ορμαθός ψευδών που δε διατυπώθηκε φραστικά.
οπή παρατήρησης, εν πρώτοις στην άλλη άκρη της οποίας του αφουγκράζομαι μία αρτηρία κοιλιακή: να παίζουμε παντομίμα, δίχως να συναντάμε τα μάτια, αρκεί που αχνίζουμε. κάνω πρβ στο ζεστό του στομάχι, χωρίς να αφήσω σάλια. νωθρές κινήσεις οι του αισθησιασμού, συνάμα δε λειτουργίες μελωδικές. λιπόσαρκα τα δάκτυλα. γαργαλιέται εύκολα, ίσως τα γένια. έχει πούτσο επιβλητικής ωραιότητας. τα ματοτσίνορα του θυμίζουν ξωτικό. ο πρωκτός, το πιο περίεργο σημείο της ανατομίας του. πρόθυμος. προσιτός. ανέκαθεν εξοικειωνόμουν με τα αγόρια γλείφοντας τα από πίσω, η επιφάνεια του μετατρέπεται σε περιεχόμενο. το αφομοιώνω. οπή παρατήρησης, εν τέλει στην άλλη άκρη της οποίας του εγκαταλείπω μέσα του τα ιτσέτερα του εαυτού μου. είμαι κουρασμένος τόσο ψηλά. χύνουμε, η πυκνότητα ντων με αφήνει αδιάφορο. ο πιγκουίνος μας παίρνει μάτι, οσφραίνεται την αμηχανία να μας κατέχει. ψεκάζει με τη σειρά του, φσιτ.
No comments:
Post a Comment