αυτές τις ημέρες ανέμελες του ιανουαρίου να γεμίζουν το στόμα, οι χειμωνιάτικες κηδείες είναι κάτι απολύτως αναγκαίο ή & επιβεβλημένο θα τολμούσα, με λίγη κλεμμένη μουσική μπλόγκερ-εραστών να ματώνει ταυτιά τους ενώ, δηλητήριο να παγώνει το χείλος κρυστάλλινων ποτηριών είναι το jin-tonic, ότι συν[ήθη]ζε ο συγχωρεμένος, οι θρηνούντες φτύνουμε τις σταφίδες πτου, θυμίζουν ελιά στην πλάτη του πτώματος & ο καννιβαλισμός είναι εκτός συρμού, το μικρό μαύρο φόρεμα μου κλέβει την παράσταση, λάμπω κάπου μεταξύ φθοράς & αφθαρσίας.