καληχρονιά

12.20 με ξυπνάνε κάτι πυροτεχνήματα της πλάκας, στρακαστρούκες για το μικρό χριστούλι. ο αντίχειρας πονάει. αποστείρωνα κάτι βάζα για σάλτσα & κόπηκα ξύνοντας τις ετικέτες. το νύχι είναι ακόμη φουξ από το ιώδιο. τέτοιο απαράδεκτο χρώμα για ιώδιο? βάζω στοίχημα ήταν ληγμένο & θα μου πέσει το δάχτυλο μέχρι των φώτων. φόρεσα το στρατιωτικό πουλόβερ του αδερφού μου. ήταν φρεσκοπλυμμένο & το μαλακτικό με άρωμα "αγκαλιά του άη βασίλη" θα κάλυπτε την ιδρωτίλα του ύπνου. το πουλόβερ μου θύμησε τον στρατιώτη από το blasted της sarah kane. μα προτίμησα να φέρω στο μυαλό μου το συρρικνωμένο μόριο του ηθοποιού που έπαιζε τον ian στο παγωμένο θεατράκι. & έτσι μου ρθε κατούρημα. βρήκα το φως του μπάνιου αναμμένο & δεν μπήκα στον κόπο. 5 λεπτά διορία σε όποιον κλειδώθηκε εκεί μέσα, μετά ξαλαφρώνω στο έλατο. στην κουζίνα άναψα τσιγάρο & γέμισα ένα ακόμη κολονάτο με λιαστό κρασί. σε κάθε γουλιά ήταν πρωτοχρονιά. ζόρικη μέρα, σα να καθαρίζεις ρόδι. με γάντια.