σούρεαλ κίλλερ #13

μεστός, ζεστός & αρεστός.
μέχρι να ακουστεί χαρακτηριστικά το "κλικ"
MTVA03, η μαντόνα κατεβαίνει τη σκάλα,
[?] facebook son: είσαι ένας καλλίτερος ακόμα,
-πιο εντελώς!
-πόσο πιο εντελώς?
γαμιέται σαν από άρλεκιν,
+[]+,
οι snowboarders φοράμε.

είμαι ψηλότερος, όταν έχω κλάπσει &γώ για τον γουόρχολ, αιμορραγείς

φάνη,κε. το αγόρι σου έξαλλο. το αγόρι σου παντζάρι. το αγόρι σου κατάχλωμο. φάνη πονηρέ, δεν έχω γόνατα για σέ. φλερτάρουμε αποσπασματικά, μεθοδικά, από λάθος. φάνη,κε εν τέλει.

high persistence

σελίδα 123, περίοδοι 6, 7 & 8

1, πιάνω το βιβλίο που βρίσκεται πιο κοντά μου: Ο λύκος της στέπας, Έρμαν Έσσε [εκδόσεις Καστανιώτη]

2, ανοίγω το βιβλίο στη σελίδα 123 [το βιβλίο διαθέτει περισσότερες από 123 σελίδες οπότε δε το αφήνω για το επόμενο κοντινότερο]

3, βρίσκω την 5η περίοδο [από τελεία σε τελεία θυμάμαι!] της σελίδας

4, αντιγράφω τις επόμενες 3 περιόδους [δλδ. την 6η, 7η & 8η]:

Επειδή όμως είσαι νήπιο, το βάζεις στα πόδια και τρέχεις στο σπίτι σου να κρεμαστείς. Κατάλαβα την ιστορία σου πολύ καλά, Χάρυ. Είναι μία αστεία ιστορία.

5, θερμά εφχαριστώ τον θειό μονκ. με τη σειρά μου δεν καλώ κανέναν γιατί βαριέμαι & είμαι ζαβολιάρης

παραλληλογραφία #2

[cucullus non facit monachum]

παρατηρούσε πώς εφάρμοζε το βελούδο πάνω στο σώμα του. στα χέρια κυρίως: από τον ώμο ώς τον καρπό. ποτέ αυτό το ύφασμα δεν έντυσε τη σάρκα της αλλεργικής μητέρας του. τώρα τον κοίταζε μέσ΄απ΄τον καθρέφτη της. το χαμόγελο που του ζέσταινε την κοιλιά και τον έκανε να κλείνει τα μάτια. το φόρεμα σταματούσε λίγο πάνω από τους χοντρούς αστράγαλους του νεαρού άντρα, κι αυτό πρόδιδε από ποια πλευρά του καθρέφτη στεκόταν η καθεμιά τους. η ναφθαλίνη είχε συντηρήσει άριστα το φόρεμα - αλλά τα χάπια είχαν λήξει προ πολλού.

[ο καβλωμένος μικρούλης & ο θείος του εποίησαν, κατόπιν συναινέσεως του δεύτερου]

πώς λέγεται ο ερωτευμένος τρομοκράτης? βαλεκουφοντίνας.

βαθυ-μαλακιζμένες μέρες. παραμονή της παγκοσμίας κλίμακας εορτής των ερωτοπλανταγμένων & ερωτοτροπώ μοναχά με τη συναισθηματική μου αυτοτέλεια. το παπιγιόν σφίγγει το λαιμό, σφίγγει τη γροθιά της φωνής προτού ο στομαχικός μου σεντιμενταλισμός ανεγερθεί με τη μορφή ενός βαρονικού ερευγμού, κάλεσμα για το εκάστοτε ζωντανό που με ερωτεύεται. σωστός κύριος σωστός γελοίος σωστός καρδιοπαθής.

είμαι ψηλότερος, όταν τα λούστρινα μου S***R έχουν μαγικές ιδιότητες & ο φη. είναι λεσβιοαπωθητικός, αιμορραγείς

[b]anale

κάπου διάβασα μία φράση & νομίζω πως θα μπορούσε να προσδιορίζει αυτό που νιώθω όταν γράφω στον φάλτσο,

περνά,ω από το κοινότυπο [banale] στο πρωκτικό [anale]

ροπή για έρωτα,

τραβλίσματα από
θηλαστικά σμίγουν σε αποχρώσεις
αδυναμίας, ούτε
συμπτωματικά μήτε από ένστικτο τα
στομάχια μας πρή-ζον-ται. αμείωτη η πίεση,

άρ-
ρητος αριθμός οι
φορές που μπόλιασα οδύνες.

τα χρώματα της έλξης ιριδί-
ζουν & ζουν, σε
στόματα νεκροφόρες. αι περι ου
ο λόγος φέρουσι λόγο καταδίκης:

[τίμα τρόμο αρχέ,γονο γόνο της παχύλης α-μάθειας]

& ουδε[πόπο]τε
οι ουρανίσκοι των εραστών γεφτούν
τη γνώση της αγάπης,
ολέθρια ψευδαίσθηση μοναχά. ενός πάθους. η παροχή,κατάρα,προσταγή.

ασπασμοί & χαριεντίσματα,
κάποια διείσδυση λαμβάνει χώρα. σε άγονες
σάρκες, σπαρμένες αγονία κιάγνοια,
άχρονα & ετερόχρονα συνάμα
είναι που, ενώπιον
του οργασμού νε,

κρώνει η, επ'αυτοφώρω η,
δονή.

πιότερο
οικεία η έννοια
του ζώου δεν υπήρξε.

cucullus non facit monachum
/the cowl does not make the monk

[interactive posting poetry]

παραλληλογραφία #1

α-πυρο εις την x

αυτό είναι το μαγικό μου
δύναμαι.
το εκάστοτε πύρ το εξώτερο, παρωδιών μεστό πενθούν μέσα μου ρίζες
η άγνωστος συμμετοχή

θα ψάξω το π μου κουτσαίνοντας τώρα που βρήκα το χ [το δείγμα για ζωή μου: το
πχ] θα χαρίσω σε φιλι,σταίο. σε δένουν οι παλάμες του με εμμονή. με τόση εμμονή
με τόση άνοιξη, άνοιξη [πρεζόνι μου] σε μυρίζω και

τελειώνει του κόσμου το σάλιο - μες την κοιλιά μου ο αιώνας
μα στη σκιά μου κάνεις.
και τελειώνει του κόσμου η κύησις. θασεθηλάσω αγάπη τουτέστιν έλεος και ανοχή
για τα στραβά σου πόδια:

ο πληθυντικός σου [πατέρα] είναι μωρό μι-
σό.

κόλλησα τα αυτιά μου δίπλα-δίπλα
τώρα αλυχτά η σιωπή του νερού τόσο
γοερά, τόσο
σκυλίσια σα κλειδωμένα μάθια και το κλειδί ο πόνος

σαν σήμερα παραμιλούσε ο δρόμος
μας

part 2 / ντεζαβού

οι πάτουσες του φάλτσου.

[interactive posting poetry]

κάτι γαμήλιο

ο φιόγγος δένει ένα μπεμπέ στην κοιλιά της. & κλαίω με όλη την κομψότητα που διαθέτω.

αν ξαναέφτιαχνα τον χρόνο θα άλλαζα την ηλικία μου στα 42. & από κει θα νοσταλγούσα τα όμορφα μου νειάτα & τις δυνατές συγκινήσεις για τις οποίες πάλεψα.