2.07.2008

ροπή για έρωτα,

τραβλίσματα από
θηλαστικά σμίγουν σε αποχρώσεις
αδυναμίας, ούτε
συμπτωματικά μήτε από ένστικτο τα
στομάχια μας πρή-ζον-ται. αμείωτη η πίεση,

άρ-
ρητος αριθμός οι
φορές που μπόλιασα οδύνες.

τα χρώματα της έλξης ιριδί-
ζουν & ζουν, σε
στόματα νεκροφόρες. αι περι ου
ο λόγος φέρουσι λόγο καταδίκης:

[τίμα τρόμο αρχέ,γονο γόνο της παχύλης α-μάθειας]

& ουδε[πόπο]τε
οι ουρανίσκοι των εραστών γεφτούν
τη γνώση της αγάπης,
ολέθρια ψευδαίσθηση μοναχά. ενός πάθους. η παροχή,κατάρα,προσταγή.

ασπασμοί & χαριεντίσματα,
κάποια διείσδυση λαμβάνει χώρα. σε άγονες
σάρκες, σπαρμένες αγονία κιάγνοια,
άχρονα & ετερόχρονα συνάμα
είναι που, ενώπιον
του οργασμού νε,

κρώνει η, επ'αυτοφώρω η,
δονή.

πιότερο
οικεία η έννοια
του ζώου δεν υπήρξε.

3 comments:

Φαίδρα Φις said...

Η λίμπιντο της κεραίας

Κάθετη και θαλερή στο φως
Υψίνουσα κι εγκυμονούσα
Μεταλλικά νήματα
Με τα βαριά σημάδια υγρά της επαφής
-αχός-
Και φασαρία μιας επιθετικής αγέλης
Σε αφηρημένη πομπή
Που έστησαν γύρω της
Βουερά κι απόκοσμα έντομα,
Χορό έστησαν βορά
-μια βαριά αποφορά-
Κι όπου μπορεί τινάζει
Μιας περιπάθειας
Τη δυνατή καμπύλη
Με μια καινούρια σμίλη
Πλανεύει τη φθορά
Και στα μοιραία της υψίπεδα
Γονιμοποιεί ακαριαία
Ισοπεδωμένα επίπεδα

Anonymous said...

αφιερωμένο σε μέ?

Φαίδρα Φις said...

in toto