2.18.2008

παραλληλογραφία #2

[cucullus non facit monachum]

παρατηρούσε πώς εφάρμοζε το βελούδο πάνω στο σώμα του. στα χέρια κυρίως: από τον ώμο ώς τον καρπό. ποτέ αυτό το ύφασμα δεν έντυσε τη σάρκα της αλλεργικής μητέρας του. τώρα τον κοίταζε μέσ΄απ΄τον καθρέφτη της. το χαμόγελο που του ζέσταινε την κοιλιά και τον έκανε να κλείνει τα μάτια. το φόρεμα σταματούσε λίγο πάνω από τους χοντρούς αστράγαλους του νεαρού άντρα, κι αυτό πρόδιδε από ποια πλευρά του καθρέφτη στεκόταν η καθεμιά τους. η ναφθαλίνη είχε συντηρήσει άριστα το φόρεμα - αλλά τα χάπια είχαν λήξει προ πολλού.

[ο καβλωμένος μικρούλης & ο θείος του εποίησαν, κατόπιν συναινέσεως του δεύτερου]

6 comments:

sensualmonk said...

ανεψιέ, θα ζ' δείρω! ;-)

Anonymous said...

μην υπόσχεσθε πράγματα σε μικρά παιδιά ¨P

Φαίδρα Φις said...

"γαργάρες με ψυχεδελικά παρασκευάσματα..."

sensualmonk said...

[it's a threat not a promise ;-)]

Φαίδρα Φις said...

γράφετε τέλεια,σας θαυμάζω...
αλλά...
"αυτό το πτώμα είναι προβληματικό
δε στέκεται στη θέση του
συνέχεια αποδρά
και μου χτυπά
την πόρτα
για καφέ

ο θάνατος εν τέλει
δεν είναι πάντα
λ ύ σ η..."

sensualmonk said...

[nel frattempo, gioca, nipotino! :-)

http://sensualmonk.blogspot.com/2008/02/123-67-8.html]